Tekst oryginalny:
Puldraks wisdom about elves Pt. 1

The Deraisim had become homeless in the wars. As nomadic wanderers they hid in the woods, setteling nowhere for a longer time. Their families joined each other to travel together for a while, only to disband again soon whenever an area could not supply them all any longer. Hunted by countless enemies and almost everytime outnumbered when it came to fights with 'neighbours' they retreated into the deepest woods where the greater number of their foes was evened out. There they created encampments they visited now and then. They had contact with many creatures and cultures. They adopted ideas and inventions that suited their nomadic lifestyle and begun even a very cautious trade with other races to aquire things they were not able to build on their own. As the attention of the other races turned more and more away from the elves and wars broke out between them, some of the elves begun to live at their up to then only part time ecampment on a permanent base. Adopting what they had seen from other races and things they vaguely remembered from their own past some trading posts were established in this way. Usually only one to three families lived there. After the reunification with the Cenath the majority of them could be convinced to give a permanent settlement a try and the biggest tradingpost became the settlement Ab'Dendriel. Some families refused to join their brethren and continued to wander the world, only visiting the city now and then, each vistit convincing them more that they have only little in common with the Deraisim anymore. So they begun to see themselves as Abdaisim and continued to be the nomads and restless wanderers of elvenkind.

Tekst przetłumaczony:
Mądrości Puldraka o elfach - Księga I

Deraisimowie stali się bezdomni podczas wojen. Jako nomadyczni wedrowcy chowali się w lasach, osiedlajac się na krotkie okresy czasu. Ich rodziny dolaczaly jedna po drugiej by razem przez jakis czas podrozowac, tylko po to by zaraz się rozejsc wtedy gdy teren przez nich zamieszkiwany nie byl w stanie zaoferowac im odpowiedniej ilosci zapasow. Zaszczuci przez niezliczonych wrogów i niemalże zawsze zdziesiątkowani gdy doszło do potyczek z "sąsiadami" wycofali się w głębsze części lasów gdzie większość ich wrogów się nie zapuszczała .Tam stworzyli swoje obozowiska które odwiedzają teraz jak i wtedy. Mieli kontakt z wieloma stworzeniami jak i kulturami. Zaadaptowali część pomysłów jak I wynalazków które pasowały do ich nomadzkiego stylu bycia a nawet zaczęli handel po to by uzyskać dobra których sami nie byli w stanie stworzyć. Gdy uwaga innych ras zaczęła być coraz mniejsza i wojny elfów zaczęły ustępować, część elfów zaczęło żyć w jednym tylko obozowisku lub w jednej stałej bazie. Adoptując to co zobaczyły u innych ras i rzeczy które zapamiętali z ich własnej przeszłości część punktów handlarskich tak została założona. Zazwyczaj jedna do trzech rodzin żyła w takim miejscu. Dopiero po ponownym zjednoczeniu z Cenath głównym miastem w końcu udało się je namówić by osiedlić się na stałe w jednym miejscu i spróbować założyć większe centrum do handlu nazwano je Ab'Dendriel. Część rodzin odmówiła dołączenia do swojego klanu i kontynuowała podróże po świecie każda wizyta w Ab'Dendriel przekonywała ich ze mają coraz mniej wspólnego z Deraisim. Więc zaczęli na siebie mówić Abdaisim i kontynuowali nomadzki I niestrudzony styl wędrowców elfiej rasy.

Tekst oryginalny:
Famous Necromants by Muriel.

Tekst przetłumaczony:
Znani Nekromanci, autorstwa Muriela.

Tekst oryginalny:
The demon boasted about the exploits he achieved in his life which already lasted a few millennia. Though most of it is probably nothing more than shameless exaggeration and outright lies, there may be some truth behind some of those stories. In particular, he insisted to have fought and defeated a race 'far better and noble' than us humans ages ago. I was able to provoke him to reveal something more information on that issue. In the end it seems a group of demons found some race that had taken refuge from the wars of the gods in some remote place. Several times, the demons attacked that race to steal some powerful relic or something like that from them. In the end the refugees or the force of the demon attack destroyed that item which resulted in a disaster in which the race and also most of the demons were wiped out.

Tekst przetłumaczony:
Demon chwalił się swoimi wyczynami które osiągnął w swoim życiu, które trwa już kilka tysiącleci. Choć większość z nich jest prawdopodobnie niczym więcej niż przesadnym bezwstydnym bezprawnym kłamstwem, w którym może być trochę prawdy kryjącej się za tymi opowieściami. W szczególności upierał się, że walczył i pokonał rasę o 'o wiele lepszą i szlechetniejszą' niż my, ludzi przed wiekami. Udało mi się sprowokować go do ujawnienia trochę więcej informacji na ten temat. W końcu wydaje się, że grupa demonów znalazła jakieś rasy, które schroniły się podczas Wojny Bogów w jakimś odległym miejscu. Kilkakrotnie, demony zaatakowały te rasy aby ukraść trochę potężnych reliktów albo coś takiego od nich. W końcu uchodźcy lub siła ataku demonów doprowadziła do zniszczenia tego przedmiotu, który doprowadził do katastrofy, w której rasa a także większość demonów została zgładzona.

Tekst oryginalny:
The Legend of the Frostheart

As the frost walked the lands to put everything under a thorny blanket of ice crystals, he came to the house of the fisher Marl. He had seen the frost coming already from a good distance but he did not flee. Instead he took out his lute and started to play a lovely and solemn tune. The frost, who was quite tired from his long walk, could not resist and fell asleep. Quickly Marl put his hand into the frost's chest and stole his heart. With the heart in his hands, Marl also had the powers of the frost. So he constructed himself a palace completely made of ice and ruled over a land where every day was spring. As the the neighbouring king heard about this, he got envious and decided to invade the kingdom of Marl with his army. But Marl's people were peaceful and were not trained in any fighting. So the army reached the castle of Marl almost unchallenged. And Marl came out of the castle, pleading the army to leave. But they laughed at him and demanded his surrender. Then Marl took the frost's heart and threw it to the ground where it shattered. In that very moment everything on both realms was frozen with a thick layer of ice and each and everyone died. And the frost returned to power, but without a heart he was even more merciless than before.

Tekst przetłumaczony:
Legenda o Sercu Mrozu

Kiedy mróz przybył do krainy, żeby przykryć wszystko ciernistym płaszczem lodowych kryształów, przybył także do domu rybaka Marla. Rybak już z daleka zauważył nadchodzący Mróz, ale nie uciekł. Zamiast tego wyjął swoją lutnię i zaczął grać uroczystą, piękną melodię. Mróz, który był już zmęczony swoją długą wędrówką, nie mógł się oprzeć i zasnął. Marl szybko włożył dłoń w pierś Mrozu i skradł jego serce. Z sercem w dłoni, Marl zdobył moce Mrozu. Wzniósł więc sobie pałac, całkowicie zbudowany z lodu i rządził krainą, w której codziennie była wiosna. Kiedy król z sąsiedniego królestwa o tym usłyszał, stał się zazdrosny i postanowił zaatakować królestwo Marla. Ludzie Marla byli pokojowi i nie trenowali się w sztuce wojennej, dlatego armii sąsiadów udało się dotrzeć do zamku, prawie bez żadnych potyczek. Marl wyszedł z pałacu, błagając żołnierzy o odejście. Ale oni się z niego śmiali i kazali mu się poddać. Marl rzucił Serce Mrozu na ziemię, gdzie rozbiło się na kawałki. W tym momencie wszystko pokryte zostało grubą warstwą mrozu i każdy kto tam był zginął. Mróz odzyskał swoją moc, ale bez serca, stał się jeszcze bardziej bezlitosny niż wcześniej.

Tekst oryginalny:
The great book of firemagic

Tekst przetłumaczony:
Wielka księga magii ognia

Tekst oryginalny:
How to learn Magic easy. Level 1: For Knights and non Vocation people (Part one)

Magic is Life, Life is Magic. Well, life is sex too, but this is a book for little children, so we wont talk about that here. But never forget that Magic is a jealous Lady and if you try to take her out of your head she will sure take revenge. The first thing you must know about the Noble Art of Magic is that not all Tibia inhabitant and monsters of the underworld, has the same ways to make magic. All civilizated people that lives over the earth has the same Magic style, no matter what race they are: humans, the elves in Ab'Dendriel the Beauty and even the dwarfs in their underearth city, Kazordoon. Theres only a isolated from Magic whole world and is the island knowed as Rookaard (Newbie Island) becouse no magic can be casted there. Perhaps some Dark Rituals turned Magic impossible to do. In the civilization not all we have same skill and amount of magic power, common knowed as Mana, but it will be explained in next Book.

Tekst przetłumaczony:
Jak łatwo nauczyć się magii. Poziom 1: Dla rycerzy i ludzi bez profesji - Księga I

Magia jest Życiem, Życie jest Magią. No, życie jest także seksem, ale to jest książka dla małych dzieci, więc nie będziemy o tym tutaj pisać. Ale nigdy nie zapominajcie, że Magia jest zazdrosną kobietą i jeśli spróbujecie wyrzucić ją z głowy, ona na pewno się zemści. Pierwsza rzecz, którą musicie wiedzieć o Szlachetnej Sztuce Magii to fakt, iż nie wszyscy mieszkańcy Tibii i potwory z podziemnego świata mają te same sposoby jej używania. Wszyscy cywilizowani ludzie, którzy żyją na ziemi, mają takie same magiczne style, bez względu do jakiej rasy należą: Ludzie, Elfy z Pięknego Ab'Dendriel, a nawet Krasnoludy ze swojego podziemnego miasta Kazordoonu. Jedynie wyspa Rookgard (Wyspa Nowicjuszy) jest izolowana od Magii świata, ponieważ żadne magiczne zaklęcie nie może zostać tam wypowiedziane. Prawdopodobnie jakieś Mroczne Rytuały sprawiły, że Magia jest tam niemożliwa do uprawiania. W cywilizowanym świecie nie wszyscy mamy takie same umiejętności i ilość posiadadej magicznej mocy, powszechnie zwanej Maną, ale to zostanie wytłumaczone w kolejnej książce.

Tekst oryginalny:
On a remote isle in the South there is a grotto where all witches come together to celebrate some demonic festivity once a year. They teach each other new malicious tricks to torment other beings. The legend goes that everybody that dares to disturb them is put to death or faces a fate even worse than death. But if you manage to step into their dancing circle at the height of the ceremony, the witches have to fulfil you a wish.

Tekst przetłumaczony:
Na odległej wyspie na Południu jest grota, gdzie wszystkie wiedźmy spotykają się, żeby raz w roku świętować demoniczne uroczystości. Uczą się nawzajem nowych, złośliwych sztuczek, aby męczyć inne istnienia. Legenda głosi, że każdy kto ośmieli się zakłócić ich święto, zostanie zgładzony lub postawiony przed losem nawet gorszym niż śmierć. Ale jeśli się odważysz i uda ci się wejść w ich taneczny krąg w finale ceremonii, czarownice będą musiały spełnić twoje życzenie.

Tekst oryginalny:
The Ghostland

The ghostlands where already cursed since ages even in the founding days of carlin. Unease befell those who wandered there and the area was avoided when possible. After the female reign of carlin was established and the independent city tried to expand its influence settlers were sent there to claim the nearby area. Soon they where troubled by nightmares and bad omen. People hallucinated and became agressive if not even outright mad. Serial killings, berserk rages and strange but lethal accidents became commonplace until the people moved back to the city. The queen was displeased but their citziens won't make another try. So the Queen sent the druids to cleanse the area. As their returned weary and wounded and three of them missing they, explained that the area was cursed, haunted and lost for humanity. The queen argued but the druids where adamant in their oppinion. The conclave of druids decided to seal the area with magic wards and maically erected a hedge which they empowered with magic. The queen was not happy but did not intervene to stop them. Since then the area is known as the ghostlands (and several other nicknames suggesting the same).

Tekst przetłumaczony:
Kraina Duchów

Kraina Duchów była przeklęta od wieków, jeszcze zanim powstało Carlin. Niepokój ogarnia tych, którzy się tam zapuszczą, dlatego tereny te są unikane, kiedy to tylko możliwe. Kiedy kobiety zawładnęły Carlin, niezależne miasto próbowało zawładnąć tym terenem i wysłano tam osadników. Wkrótce zaczęli być oni dręczeni przez koszmary i złe omeny. Ludzie mieli halucynacje i stawali się agresywni, jeśli nie całkiem szaleni. Seryjne zabójstwa, amoki wściekłości i dziwne ale śmiercionośne wypadki stały się powszechne, póki ludzie nie przenieśli się z powrotem do miasta. Królowa była niezadowolona, ale mieszkańcy nie chcieli po raz drugi próbować się tam osiedlać. Dlatego Królowa wysłała druidów, by oczyścili ten teren. Kiedy wrócili wyczerpani i ranni, bez trzech z nich, wytłumaczyli że tamten region jest przeklęty, nawiedzony i stracony dla ludzkości. Królowa próbowała różnych argumentów, ale druidzi nie zmienili swojego zdania. Konklawa druidów zadecydowała zapieczętować ten teren magicznymi zabezpieczeniami i wzniesionymi żywopłotami wzmocnionymi magią. Królowa nie była szczęśliwa, ale nie próbowała ich powstrzymać. Od tamtego czasu teren ten znany jest jako Kraina Duchów (lub nazywana pokrewnymi określeniami, sugerującymi to samo).

Tekst oryginalny:
Minotaur society rejects the raging of Blog. In the past, the berserker rage of the minotaurs was feared by all their enemies. But this rage had cost more than one life and some of the most promising warriors died young on the battlefields. Heavy casualties caused their numbers to decrease dramatically. The minotaurs withdrew from the wars, but in a world gone mad, skirmishes with other races were part of their daily routine. The demise of the whole race continued. As the minotaur race became nearly extinct in the fights, they found refuge in caves, adopting a lifestyle much like their ancient enemies the dwarfs.

Tekst przetłumaczony:
Społeczeństwo Minotaurów odrzuciło szaleństwo Bloga. W przeszłości, szaleńczy amok Minotaurów był postrachem wszystkich ich wrogów. Ale ten szał kosztował więcej niż jedno życie i wielu z najbardziej obiecujących wojowników straciło w młodości życie na polu walki. Duża ilość ofiar sprawiła, że ich liczba zaczęła gwałtownie maleć. Minotaury wycofały się z wojen, ale nie uwolniły się od szału, starcia z innymi rasami stały się częścią ich codzienności. Wymieranie całej rasy wciąż postępowało. Jako, że były prawie na wymarciu z powodu walk, znalazły schronienie w jaskiniach, dostosowując swój styl życia na sposób swoich starożytnych wrogów - Krasnoludów.

Tekst oryginalny:
Puldraks wisdom about elves Pt. 3

The Teshial were never fighters. They retreated in the early days of war to hidden refuges, not as a whole caste but only in small family groups. Their hideouts were additionally protected by strong illusionary magic and offered them peace from the madness around them. These elves developed due to meditation and a special philosophy in the art of dream magic, dramatically enhancing their initial abilities in the decades. So they began to exist almost permanently in a state of dreams, only rarely appearing now and then amidst the other elves to give them advice and try to convince some of them to join their way of life. As the war grew more and more fierce these visits became less and less frequent until they were almost a myth, even for elvenkind. In the new awakening of the world they were some of the first to appear, apparently far less disoriented then other beings. Many races welcomed their help, but their teachings seldom found dedicated listeners. After they taught a part of their secrets to some humans they found worthy, they had to see their pupils tortured by developments they judged themselves guilty of. Also, other elves put pressure on the humans to give up the secrets of dreams. They withdrew from the world of mortals and it is rumored they have physically entered the realm of dreams. The Teshial are 'typical' in appearance for elves, but they could create the illusion of almost any appearance if they so choose. Some people even say that due to their enormous control of dreams they could shape their children as they wish, giving them human or even orcish appearance. On the other hand, even people who come up with such theories go silent when asked why an elf should choose to have a child that looks that way.

Tekst przetłumaczony:
Mądrości Puldraka o elfach - Księga III

Teshial nigdy nie byli wojownikami. Wycofali się w pierwszych dniach wojny do ukrytego schroniska, nie jako cała kasta lecz małe grupki rodzinne. Ich ukryte schronienia były dodatkowo chronione silną magią iluzoryczną, oferowały im one spokój od szaleństwa wokół nich. Te elfy rozwijały się poprzez medytację oraz specjalną filozofię w sztuce magii snu, dramatycznie potęgując swoje początkowe umiejętności poprzez dekady. Zaczęli istnieć niemalże jedynie w stanie snu, sporadycznie pokazując się wśród innych elfów, dając im rady albo starając się ich przekonać aby przyłączyli się i podążali ich ścieżką życia. Gdy wojna stawała się coraz bardziej i bardziej gwałtowna, ich wizyty stały się coraz rzadsze aż w końcu stały się legendą, nawet dla ludu elfów. Podczas nowego przebudzenia się świata byli oni pierwszymi, którzy się pojawili, najwidoczniej mniej zdezorientowanymi niż inne byty. Wiele ras przyjęło ich pomoc lecz ich nauki rzadko znajdowały stałych słuchaczy. Po tym jak zdradzili ludziom część swoich sekretów zasłużyli na szacunek, musieli patrzeć na swoich wychowanków cierpiących przez postęp, za który oni sami winili siebie. Również inne elfy wywierały nacisk na ludzi aby zdradzili im sekrety snów. Wycofali się oni ze świata śmiertelników i jak głosi plotka, fizycznie wkroczyli do świata snów. Teshial mają typowy wygląd elfów, mogą jednak jak tylko zechcą stworzyć iluzję dowolnego wyglądu. Niektórzy ludzie mówią nawet, że dzięki swojej ogromnej kontroli nad snami, potrafią nadać kształt swoim dzieciom jak tylko zapragną, dając im wygląd ludzki lub nawet wygląd orka. Z drugiej jednak strony, nawet ci ludzie, którzy wymyślają takie teorie, milczą spytani czemu elf miałby wybrać dziecko wyglądające w taki sposób.

Tekst oryginalny:
What runes are made of by Muriel.

Tekst przetłumaczony:
Z czego robi się runy, autorstwa Muriela

Tekst oryginalny:
Heresys of the new age

Some people claim that the soul vortex was not a creation of the gods. They argue that the sheer concept of souls from 'beyond' entering our realm is by all means very random and could not be planed at all. They suggest that it's a lot more likely that the vortex was actually some damage that was caused to the fabric of reality. Through this hole in reality souls that were never meant to be entered our realm and, so they assume, it's additionally a leak that leaches away the power of the gods. They suggest that war for creation was NOT interrupted because the gods wanted to heal the wounds of the world, but because this powerleak frightened them that much. They further speculate that the withdrawel of the world was more an act of panic, an attempt not to lose complete control over creation, and the process known as awakening is by no means the working of benevolence, but the gods losing grip of the things they tried to hide away from the intruding souls. The theory goes that as there is an ascension for the souls from beyond to achieve some form of godhood, there is a constant descent for the powers of the gods of old due to the power that is leaking away into nothingness and the power the living claim for their own. Of course this heresys is very popular in the ranks of certain ascension cults. More so since it takes care of the more common fear in those conclaves, that the jealous gods may strike back on those who try the ascension.

Tekst przetłumaczony:
Herezje nowej epoki

Niektórzy ludzie utrzymują, że nie wszystkie dusze zostały stworzone przez bogów. Argumentują, że idea dusz wchodzących do naszego świata z „poza”, jest bardzo przypadkowa i nie mogła zostać zaplanowana. Sugerują, że bardziej prawdopodobne jest, że na strukturze naszego świata rzeczywistego powstały jakieś szczeliny, przez które dusze, których nie powinno tu być przeniknęły do naszego świata. W dodatku jest to przeciek, przez który uwalnia się również moc bogów. Sugerują oni, że wojna o stworzenie NIE została przerwana, ponieważ bogowie chcieli wyleczyć rany świata, ale przez to, że ta utrata mocy zaczęła ich przerażać. Twierdzą, że to wycofanie się ze świata było aktem paniki i próbą zachowania kontroli nad stworzeniem, a proces zwany przebudzeniem, nie jest efektem dobroci, ale utratą kontroli nad tym, co chcieli uchować przed intruzami. Teoria mówi, że istnieje wniebowstąpienie dla dusz spoza świata, przez którą osiągną jakąś formę boskości, przez stałe wyciekanie mocy bogów w nicość i moc, do której prawo roszczą sobie prawo żyjący. Ta herezja jest oczywiście bardzo popularna pomiędzy kultami wyznającymi wniebowstąpienie. Jednak zazdrośni bogowie, zniszczą tych, którzy będą próbowali wniebowstąpienia.

Tekst oryginalny:
The Fire Walkers

On one of the isles I witnessed an utmost unusual occurrence. The natives gathered to some festivity. After some singing, dancing and drinking, they started to jump through some of the bonfires. They started screaming insanely and then started to walk over glowing logs of wood. I am wondering if this has something to do with the stuff they are drinking. It would be interesting to see if it can be used to cross lava streams.

Tekst przetłumaczony:
Spacerujący po ogniu

Brak tłumaczenia

Tekst oryginalny:
How to manipulate Runes
by Muriel.

Tekst przetłumaczony:
Jak kontrolować runy,
autorstwa Muriela

Tekst oryginalny:
To become an educated warrior-philosopher became the goal of all minotaurkind. Uncontrolled rage was considered to be primitive from then on. A minotaurian warrior is skilled as an artist, often found conentrated drawing, reciting or creating poems and wielding a weapon with awarenes and cold hearted skill. The warriors of the uppermost class are usually so well educated they control some amount of magic, often used to augment their own strength and defense. They are the heroes and role models of the lower class. The minotaurs still have a warrior culture, but the understanding of a true warrior has changed dramatically.

Minotaur cheese is a specialty, often envied by decadent human nobles.

Tekst przetłumaczony:
Zostanie wykształconym wojownikiem-filozofem stało się celem każdego Minotaura. Niekontrolowany szał został uznany za prymitywizm. Minotaurzy wojownik posiada umiejętności jak artysta, często potrafi rysować, recytować lub pisać wiersze, a także nosić broń ze świadomością i zimną krwią. Wojownicy z najwyższych warstw są często tak wykształceni, że potrafią kontrolować pewną ilość mocy magicznej, zazwyczaj używanej do powiększenia ich własnej siły i obrony. Są bohaterami i ideałami dla niższych klas. Minotaury wciąż posiadają wojenną kulturę, ale zrozumienie prawdziwego wojownika bardzo się zmieniło.

Ser Minotaurów jest specjałem, często pożądanym przez dekadencką ludzką szlachtę.

Tekst oryginalny:
How to create spellbooks
by Muriel.

Tekst przetłumaczony:
Jak stworzyć księgę czarów,
autorstwa Muriela

Tekst oryginalny:
The Klabautermen

The klabautermen are a race of impish, mischievous beings that live on ships. Using invisibility and other magic, they remain unseen most of the time. But be warned, if you antagonise the klabauterman of a ship, his harmless pranks will turn dangerous. In general it is a smart move to keep your klabauterman happy with little presents and a lot of rum.

Tekst przetłumaczony:
Klabaterniki

Klabaterniki są rasą chochlikowatych, złośliwych stworzeń, które żyją na statkach. Używając niewidzialności i innej magii, przez większość czasu pozostają niewidoczne. Ale strzeż się, jeśli sprzeciwisz się Klabaternikowi statku, jego nieszkodliwe figle mogą stać się niebezpieczne. Generalnie najmądrzej jest zadowalać swojego Klabaternika małymi prezentami i mnóstwem rumu.

Tekst oryginalny:
Puldrak wisdom about orcs

As intensely as the orcs hate all other races, they share a feeling of community. The orcs can sense, to some extent, the feelings of other orcs. The shamans develop this ability to such an extent, that they can sense the innermost potential of newborn orc whelps. All newborn are tested and the shamans decide a future function in orcish society. The whelps are fed differently, raised differently, and educated differently. Wise men of other races say that such behavior is similar to some insects, such as bees, and through their empathetic bond might share a kind of 'hive-mind', so they refer to orc communities as hives. The chief of a hive owns a big harem of women who have no other function than to pleasure him and give birth to new orcs. These orcish matrons are usually incredibly big and fat, almost not able to walk on their own. Where 'normal' orcwomen function as laborer and craftwomen and give birth to two to three orcs in their lives, these female orcs are only reproductive machinery, giving birth to about six whelps each half year. Orcs are usually contend with their place in orcish society and only the leaders fight each other on purpose. Rarely will an orc raise a weapon against another orc, even if they are not of the same hive. Rivalry between hives is usually dissolved through a fight of their leaders and the victorious hive absorbs the other one. Now and then, when a new strong warrior reaches maturity he challenges the old leader for a fight of supremacy. Sometimes though, when the hive becomes too big for the area it occupies, such a warrior senses somehow that its time to move on. Then he and a few other orcs leave the hive in peace to settle somewhere else. This unique culture, together with its fertility, makes the orcs the most formidable threat to all other tibian communities.

Tekst przetłumaczony:
Mądrości Puldraka o orkach

Orkowie tworzą rodzaj społeczności, który łączy ogromna nienawiść do wszystkich innych ras. Potrafią oni wyczuwać uczucia innych Orków. Szamani rozwinęli tę umiejętność do poziomu, który pozwala im wyczuwać najbardziej skryte potencjały nowo narodzonych Orciąt. Wszystkie noworodki są badane przez Szamanów, którzy decydują o ich przyszłej funkcji w społeczeństwie Orków. Są one później inaczej karmione, wychowywane i nauczane. Mądrzy przedstawiciele innych ras porównują to zachowanie do zachowań niektórych owadów, na przykład pszczół, a społeczności Orków nazywają ulami. Wódz takiego ula ma duży harem kobiet, których jedynym zadaniem jest zadowalanie go i rodzenie nowych Orków. Te Orkowe Matrony są zazwyczaj straszliwie duże i grube, tak że prawie nie mogą chodzić. Podczas gdy przeciętne kobiety Orków, będące robotnicami dają życie dwóm, trzem Orkom w całym swoim życiu, tak te, których zadaniem jest jedynie reprodukcja, rodzą około dwunastu rocznie. Orkowie są zazwyczaj zadowoleni z miejsca jakie zajmują w społeczeństwie i tylko liderzy walczą ze sobą o władzę. Bardzo rzadko Ork podniesie broń na innego, nawet jeśli nie należą do tego samego ula. Rywalizacja pomiędzy ulami rozwiązuje się zazwyczaj poprzez walkę ich przywódców, a zwycięski ul przyłącza do siebie przegranych. Kiedy nowy, silny wojownik osiąga dojrzałość, wyzywa starego wodza na pojedynek o władzę. Czasami, kiedy ul staje się zbyt duży dla terenu, który zajmuje, taki wojownik czuje, że nadszedł czas, by odejść. Wtedy on i kilku innych opuszczają ul w pokoju, żeby osiedlić się gdzie indziej. Ta unikatowa kultura, wraz ze swą płodnością sprawia, że Orkowie są najbardziej przerażającym zagrożeniem dla wszystkich innych Tibijskich społeczności.